Jak odmienić imię Dobrosułusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrosułusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dobrosułusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrosułusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dobrosułusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Dobrosułusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Dobrosułusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Dobrosułusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Dobrosułusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dobrosułusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrosułusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dobrosułusia przez przypadki.