Jak odmienić imię Dobrosia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrosia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Dobrosia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrosia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dobrosi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dobrosi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dobrosię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Dobrosią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Dobrosi.
W wołaczu (Hej!): Hej Dobrosiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dobrosia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Dobrosia przez przypadki.