Jak odmienić imię Dobromiłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobromiłusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dobromiłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobromiłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dobromiłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dobromiłusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dobromiłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Dobromiłusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dobromiłusi.
W wołaczu (Hej!): Dobromiłusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dobromiłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dobromiłusia przez przypadki.