Jak odmienić imię Dobrochunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrochunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Dobrochunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrochunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dobrochuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dobrochuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dobrochunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Dobrochunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Dobrochuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dobrochuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dobrochunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dobrochunia.