Jak odmienić imię Dobrawusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrawusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Dobrawusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrawusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dobrawusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dobrawusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dobrawusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Dobrawusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Dobrawusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dobrawusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrawusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dobrawusia przez przypadki.