Jak odmienić imię Dobosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobosławusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Dobosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dobosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Dobosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dobosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dobosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Dobosławusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dobosławusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobosławusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dobosławusia przez przypadki.