Jak odmienić imię Dezyderusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dezyderusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dezyderusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dezyderusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Dezyderusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dezyderusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Dezyderusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dezyderusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Dezyderusi.
W wołaczu (Hej!): Dezyderusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dezyderusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Dezyderusia przez przypadki.