Jak odmienić imię Danusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Danusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Danusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Danusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Danusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Danusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Danusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Danusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Danusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Danusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Danusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Danusia.