Jak odmienić imię Dancia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dancia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Dancia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dancia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Danci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Danci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dancię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dancią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Danci.
W wołaczu (Hej!): Danciu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dancia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dancia.