Jak odmienić imię Ciesławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ciesławunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Ciesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ciesławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Ciesławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Ciesławuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ciesławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ciesławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Ciesławuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Ciesławuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ciesławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ciesławunia.