Jak odmienić imię Brygusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Brygusia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Brygusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Brygusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Brygusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Brygusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Brygusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Brygusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Brygusi.
W wołaczu (Hej!): Brygusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Brygusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Brygusia przez przypadki.