Jak odmienić imię Bonitunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bonitunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Bonitunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bonitunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Bonituni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Bonituni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Bonitunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Bonitunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Bonituni.
W wołaczu (Hej!): Bonituniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Bonitunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Bonitunia.