Jak odmienić imię Boguwalcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Boguwalcia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Boguwalcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Boguwalcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Boguwalci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Boguwalci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Boguwalcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Boguwalcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Boguwalci.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Boguwalciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Boguwalcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Boguwalcia przez przypadki.