Jak odmienić imię Bogumiłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bogumiłusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Bogumiłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bogumiłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Bogumiłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Bogumiłusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Bogumiłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Bogumiłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Bogumiłusi.
W wołaczu (Hej!): Bogumiłusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Bogumiłusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Bogumiłusia przez przypadki.