Jak odmienić imię Bogumiłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bogumiłunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Bogumiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bogumiłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Bogumiłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Bogumiłuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Bogumiłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Bogumiłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Bogumiłuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Bogumiłuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Bogumiłunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Bogumiłunia.