Jak odmienić imię Blankusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Blankusia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Blankusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Blankusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Blankusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Blankusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Blankusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Blankusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Blankusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Blankusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Blankusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Blankusia.