Jak odmienić imię Biankunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Biankunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Biankunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Biankunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Biankuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Biankuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Biankunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Biankunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Biankuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Biankuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Biankunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Biankunia.