Jak odmienić imię Bernadetusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Bernadetusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Bernadetusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Bernadetusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Bernadetusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Bernadetusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Bernadetusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Bernadetusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Bernadetusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Bernadetusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Bernadetusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Bernadetusia.