Jak odmienić imię Benitusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Benitusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Benitusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Benitusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Benitusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Benitusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Benitusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Benitusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Benitusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Benitusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Benitusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Benitusia.