Jak odmienić imię Benedyktunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Benedyktunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Benedyktunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Benedyktunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Benedyktuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Benedyktuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Benedyktunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Benedyktunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Benedyktuni.
W wołaczu (Hej!): Benedyktuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Benedyktunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Benedyktunia przez przypadki.