Jak odmienić imię Anuncjatusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Anuncjatusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Anuncjatusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Anuncjatusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Anuncjatusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Anuncjatusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Anuncjatusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Anuncjatusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Anuncjatusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Anuncjatusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Anuncjatusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Anuncjatusia przez przypadki.