Jak odmienić imię Anuncjatunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Anuncjatunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Anuncjatunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Anuncjatunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Anuncjatuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Anuncjatuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Anuncjatunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Anuncjatunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Anuncjatuni.
W wołaczu (Hej!): Anuncjatuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Anuncjatunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Anuncjatunia przez przypadki.