Jak odmienić imię Antosia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Antosia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Antosia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Antosia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Antosi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Antosi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Antosię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Antosią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Antosi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Antosiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Antosia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Antosia przez przypadki.