Jak odmienić imię Amatunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Amatunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Amatunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Amatunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Amatuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Amatuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Amatunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Amatunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Amatuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Amatuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Amatunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Amatunia przez przypadki.