Jak odmienić imię Amalbergunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Amalbergunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Amalbergunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Amalbergunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Amalberguni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Amalberguni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Amalbergunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Amalbergunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Amalberguni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Amalberguniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Amalbergunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Amalbergunia.