Jak odmienić imię Adelinia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Adelinia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Adelinia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Adelinia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Adelinii.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Adelinii.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Adelinię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Adelinią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Adelinii.
W wołaczu (Hej!): Adelinio! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Adelinia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Adelinia przez przypadki.