Jak odmienić imię Adauktusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Adauktusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Adauktusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Adauktusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Adauktusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Adauktusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Adauktusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Adauktusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Adauktusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Adauktusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Adauktusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Adauktusia przez przypadki.