Jak odmienić imię Adaminunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Adaminunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Adaminunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Adaminunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Adaminuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Adaminuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Adaminunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Adaminunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Adaminuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Adaminuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Adaminunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Adaminunia przez przypadki.