Jak odmienić imię Adalrunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Adalrunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Adalrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Adalrunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Adalruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Adalruni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Adalrunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Adalrunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Adalruni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Adalruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Adalrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Adalrunia przez przypadki.