Jak odmienić imię Adalbertunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Adalbertunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Adalbertunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Adalbertunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Adalbertuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Adalbertuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Adalbertunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Adalbertunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Adalbertuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Adalbertuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Adalbertunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Adalbertunia przez przypadki.