Odmiana imienia Petronulka przez przypadki

Petronulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Petronulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Petronulki

Celownik
(komu? czemu?):Petronulce

Biernik
(kogo? co?):Petronulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Petronulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Petronulce

Wołacz
(hej!):Petronulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PetronulkaNa drugie imię mam Petronulka.
Moje drugie imię to właśnie Petronulka.
Gdzie jest Petronulka?
Ma na imię Petronulka.
Petronulka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PetronulkiNa korytarzu blisko pokoju Petronulki stało kilka osób.
Rodzina Petronulki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Petronulki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Petronulki.
Prosimy o pomoc dla Petronulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PetronulceTego Petronulce było już za wiele.
Chciałam szybko pochwalić się Petronulce.
Zostawiam Petronulce karteczkę i już mnie nie ma.
Petronulce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Petronulce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
PetronulkęPrzed sesją zapytałam Petronulkę co lubi.
Petronulkę zaświerzbiały ręce.
Postaram się namówić Petronulkę na spacer.
O jego personalia miałam spytać Petronulkę prywatnie.
Na Petronulkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PetronulkąRazem z Petronulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zobacz wywiad z Petronulką oraz innymi uczestnikami finału.
Pracuję razem z Petronulką.
Ja z Petronulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Petronulką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PetronulceW powrotnej drodze myślał o Petronulce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Petronulce.
Na koniec parę słów o Petronulce.
Myślę o Petronulce.
Mamrotał coś o Petronulce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
PetronulkoHej Petronulko!
Witaj Petronulko!
Dobry wieczór Petronulko!
Cześć Petronulko!
Petronulko! Uważaj!