Odmiana imienia Pepitunia przez przypadki

Pepitunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pepitunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pepituni

Celownik
(komu? czemu?):Pepituni

Biernik
(kogo? co?):Pepitunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pepitunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pepituni

Wołacz
(hej!):Pepituniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PepituniaJak już wiecie mam na imię Pepitunia.
Autorem artykułu jest Pepitunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Pepitunia.
Pepitunia nie umie śpiewać.
Mam na imię Pepitunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PepituniRodzina Pepituni zginęła w wypadku samochodowym.
Wysyłam list do Pepituni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Pepituni.
Rodzina Pepituni wyprowadziła się.
Najbardziej polubiłam ojca Pepituni.

Celownik:
(komu? czemu?)
PepituniKto wie, może Pepituni wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Pepituni.
Pepituni włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Pepituni mamy kolejny artykuł po polsku.
Mam nadzieję, że Pepituni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
PepitunięOszołomienie spadło teraz na Pepitunię i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Pepitunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Pepitunię z pełnym zgrozy podziwem.
Przyniesiona przez Pepitunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kawę kupioną przez Pepitunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PepituniąKarolina miała się spotkać z Pepitunią przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Pepitunią.
Oboje z Pepitunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Pepitunią zrobiłyśmy obiad.
Dwa dni temu miałam z Pepitunią śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PepituniMarzę o Pepituni.
A przecież nikt inaczej o Pepituni nie pisał.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Pepituni.
Warto także pomyśleć chwilę o Pepituni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Pepituni.

Wołacz:
(hej!)
PepituniuDziękuję Pepituniu za rozmowę!
Witaj Pepituniu!
Pepituniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Pepituniu!
Cześć Pepituniu!