Odmiana imienia Pepitka przez przypadki

Pepitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pepitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pepitki

Celownik
(komu? czemu?):Pepitce

Biernik
(kogo? co?):Pepitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pepitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pepitce

Wołacz
(hej!):Pepitko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PepitkaAutorem niniejszego tekstu jest Pepitka.
Ma na imię Pepitka.
Dobrze, że Pepitka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Pepitka zostaje z nami.
Co robi Pepitka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PepitkiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Pepitki.
Dziadek Pepitki w tym czasie miał chorą rękę.
Jadę do Pepitki.
Piszę list do Pepitki.
Tata Pepitki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
PepitceDaję Pepitce, to co najlepsze we mnie.
Od początku próbujemy pomóc Pepitce.
Dzięki Pepitce mamy kolejny artykuł po polsku.
Ten nie pozostał dłużny Pepitce.
Słoik z kawą wyleciał Pepitce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
PepitkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Pepitkę.
Patrzył na Pepitkę z pełnym zgrozy podziwem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Pepitkę.
Doprowadził tym Pepitkę do stanu bliskiego apopleksji.
Widzę Pepitkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PepitkąPracuję z Pepitką.
Oboje z Pepitką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
A sytuacja z Pepitką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Byliśmy z Pepitką na jarmarku.
Wieczorem z Pepitką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PepitcePamiętam o Pepitce.
Od ostatniego wpisu o Pepitce wydarzyło się sporo.
Przez chwilę pomyślałam o Pepitce.
Pamiętajmy o Pepitce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Pepitce.

Wołacz:
(hej!)
PepitkoGdzie jesteś Pepitko!?
Pepitko! Wróć do mnie!
Witaj Pepitko!
Pepitko! Gdzie jesteś?
Pepitko! Uważaj!