Odmiana imienia Noreczka przez przypadki

Noreczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Noreczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Noreczki

Celownik
(komu? czemu?):Noreczce

Biernik
(kogo? co?):Noreczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Noreczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Noreczce

Wołacz
(hej!):Noreczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NoreczkaNoreczka wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Noreczka.
W domu Noreczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Noreczka chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Noreczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NoreczkiZbieramy na nowy wózek dla Noreczki.
Nie ma Noreczki.
Uroda Noreczki miała potężną moc.
Ręka Noreczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Noreczki prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
NoreczcePrzyglądam się Noreczce.
Noreczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Noreczce, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Noreczce również się podoba.
Oddaję Noreczce list.

Biernik:
(kogo? co?)
NoreczkęNoreczkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Noreczkę.
Patrzy na Noreczkę wyczekująco.
Patrzę na Noreczkę i nic nie rozumiem.
Spojrzała na Noreczkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NoreczkąZostaliśmy z Noreczką w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Noreczką.
Obie z Noreczką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Kasia z Noreczką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Siedzieliśmy z Noreczką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NoreczceW powrotnej drodze myślał o Noreczce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Noreczce.
Myślałam cały czas tylko o Noreczce.
Artykuł o Noreczce wywołał burzę w mediach.
Związana jest z nią legenda o Noreczce.

Wołacz:
(hej!)
NoreczkoWitaj Noreczko!
Dzień dobry Noreczko!
Noreczko! Wróć do mnie!
Noreczko! Gdzie jesteś?
Hej Noreczko!