Odmiana imienia Nikosia przez przypadki

Nikosia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikosia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikosi

Celownik
(komu? czemu?):Nikosi

Biernik
(kogo? co?):Nikosię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikosią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikosi

Wołacz
(hej!):Nikosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikosiaMoje drugie imię to właśnie Nikosia.
Mam na imię Nikosia.
Nikosia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Nikosia z lasu.
Autorem artykułu jest Nikosia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikosiNikosi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przed sobą ujrzałam rękę Nikosi.
Uroda Nikosi miała potężną moc.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Nikosi.
W słuchawce usłyszałam głos Nikosi.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikosiZszedłem z drogi Nikosi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Nikosi mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Nikosi powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Nikosi wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Nikosi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
NikosięPatrzę na Nikosię i nic nie rozumiem.
Kawę kupioną przez Nikosię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odprowadziłam Nikosię do wyjścia.
Doprowadził tym Nikosię do stanu bliskiego apopleksji.
Chwyciła Nikosię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikosiąKasia z Nikosią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dwa dni temu miałam z Nikosią śmieszną przygodę.
Jadę z Nikosią na dyskotekę.
Byliśmy z Nikosią na jarmarku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nikosią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikosiNa pewno słyszałyście o Nikosi.
Chciałbym być teraz przy Nikosi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Nikosi.
Wspominam o Nikosi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Nikosi.

Wołacz:
(hej!)
NikosiuDzień dobry Nikosiu!
Cześć Nikosiu!
Hej Nikosiu!
Dobry wieczór Nikosiu!
Nikosiu! Wróć do mnie!