Odmiana imienia Nieluba przez przypadki

Nieluba imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nieluba

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nieluby

Celownik
(komu? czemu?):Nielubie

Biernik
(kogo? co?):Nielubę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nielubą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nielubie

Wołacz
(hej!):Nielubo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NielubaDziś Nieluba ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Nieluba nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Nieluba.
Nieluba nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Nieluba.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NielubyRodzina Nieluby wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W domu babci Nieluby od zawsze stał stary zegar.
Tym razem prezentujemy wystawę Nieluby.
Dziadek Nieluby w tym czasie miał chorą rękę.
Nie lubię Nieluby.

Celownik:
(komu? czemu?)
NielubieTym razem nie damy Nielubie dojść do głosu.
Zostawiam Nielubie karteczkę i już mnie nie ma.
Zaproponowałem Nielubie dwa tematy.
Nielubie wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiadam Nielubie o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
NielubęPrzyniesiona przez Nielubę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przeprosiłam Nielubę i poszłam dalej.
Doprowadził tym Nielubę do stanu bliskiego apopleksji.
Chwyciła Nielubę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Nielubę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NielubąRazem z Nielubą zrobiłyśmy obiad.
Razem z Nielubą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy z Nielubą na jarmarku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nielubą.
Sprzątam pokój razem z Nielubą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NielubieZwiązana jest z nią legenda o Nielubie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Nielubie.
Więcej o Nielubie znajdziecie na naszej stronie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Nielubie.
Mowa oczywiście o Nielubie.

Wołacz:
(hej!)
NieluboDobry wieczór Nielubo!
Cześć Nielubo!
Hej Nielubo!
Nielubo! Wróć do mnie!
Dziękuję Nielubo za rozmowę!