Odmiana imienia Mercusia przez przypadki

Mercusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mercusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mercusi

Celownik
(komu? czemu?):Mercusi

Biernik
(kogo? co?):Mercusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mercusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mercusi

Wołacz
(hej!):Mercusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MercusiaMa na imię Mercusia.
Jeśli jednak przegrasz, Mercusia zostaje z nami.
Na drugie imię mam Mercusia.
Mercusia ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Mercusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MercusiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mercusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Mercusi.
Rozalia podeszła do Mercusi.
Tato Mercusi produkował abażury.
W domu babci Mercusi od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
MercusiKorzysta z okazji, by wyznać Mercusi miłość.
Tego Mercusi było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Mercusi.
Musiałam się zwierzyć Mercusi.
Mercusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
MercusięCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Mercusię.
Chwyciła Mercusię za rękaw płaszcza.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Mercusię.
Patrzył na Mercusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Mercusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MercusiąA sytuacja z Mercusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Mercusią.
Przez chwilę oboje z Mercusią patrzyli na siebie.
Obie z Mercusią postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję z Mercusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MercusiTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Mercusi.
Piszę o Mercusi.
Pamiętajmy o Mercusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o Mercusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Mercusi.

Wołacz:
(hej!)
MercusiuWitaj Mercusiu!
Mercusiu! Uważaj!
Mercusiu! Gdzie jesteś?
Hej Mercusiu!
Dobranoc Mercusiu!