Odmiana imienia Lara przez przypadki

Lara imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lara

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lary

Celownik
(komu? czemu?):Larze

Biernik
(kogo? co?):Larę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Larą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Larze

Wołacz
(hej!):Laro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LaraPierwszą osobą którą zobaczyłem była Lara.
Lara chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Lara z lasu.
Lara nie umie śpiewać.
Lara tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LaryTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Lary.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lary.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Lary.
Postanowiłam zadzwonić do Lary.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Lary.

Celownik:
(komu? czemu?)
LarzeSłoik z kawą wyleciał Larze z rąk.
Zaproponowałem Larze dwa tematy.
Mam nadzieję, że Larze również się podoba.
Przyglądam się Larze.
Ten nie pozostał dłużny Larze.

Biernik:
(kogo? co?)
LaręPrzed wejściem spotkaliśmy Larę.
Widziałem dzisiaj Larę z mojej klasy.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Larę.
W Larę nagle coś wstąpiło.
Larę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LarąRazem z Larą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wymyśliłam z Larą nową zabawę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Larą.
Weekend spędzony z Larą był przesympatyczny.
Zginął w pojedynku z Larą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LarzeChciałbym być teraz przy Larze.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Larze.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Larze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Larze.
Kiedyś chciałam napisać o Larze.

Wołacz:
(hej!)
LaroLaro! Uważaj!
Cześć Laro!
Dobranoc Laro!
Laro! Wróć do mnie!
Hej Laro!