Odmiana imienia Hereczka przez przypadki

Hereczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hereczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hereczki

Celownik
(komu? czemu?):Hereczce

Biernik
(kogo? co?):Hereczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hereczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hereczce

Wołacz
(hej!):Hereczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HereczkaDobrze, że Hereczka grzecznie śpi.
Hereczka ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Hereczka.
Hereczka wraca do domu.
Autorem artykułu jest Hereczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HereczkiNie ma Hereczki.
Piszę list do Hereczki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Hereczki.
Jestem mamą Hereczki i jeszcze trojga innych dzieci.
Dla Hereczki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
HereczceMama przyznała rację Hereczce.
Od początku próbujemy pomóc Hereczce.
Ja na pewno przekaże swój procent Hereczce.
Zostawiam Hereczce karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć Hereczce.

Biernik:
(kogo? co?)
HereczkęW Hereczkę nagle coś wstąpiło.
Spoglądam na Hereczkę.
Kacper patrzył na Hereczkę ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Hereczkę z mojej klasy.
Nieśmiało gładzi Hereczkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HereczkąWeekend spędzony z Hereczką był przesympatyczny.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Hereczką.
Dorota spotkała się z Hereczką.
Wymyśliłam z Hereczką nową zabawę.
Ja z Hereczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HereczceDobrze, że wspomniałeś o Hereczce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Hereczce.
Warto także pomyśleć chwilę o Hereczce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Hereczce.
Ten wiersz jest o Hereczce.

Wołacz:
(hej!)
HereczkoHereczko! Uważaj!
Gdzie jesteś Hereczko!?
Hereczko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Hereczko!
Dziękuję Hereczko za rozmowę!