Odmiana imienia Dżulia przez przypadki

Dżulia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dżulia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dżulii

Celownik
(komu? czemu?):Dżulii

Biernik
(kogo? co?):Dżulię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dżulią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dżulii

Wołacz
(hej!):Dżulio!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DżuliaDżulia wraca do domu.
Dżulia chce pójść ze mną na spacer.
Dżulia nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Dżulia.
Dżulia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DżuliiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Dżulii.
Przyglądałam się dłoniom Dżulii.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Dżulii.
Rozalia podeszła do Dżulii.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dżulii.

Celownik:
(komu? czemu?)
DżuliiDzięki Dżulii mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Dżulii.
Zostawiam Dżulii karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Dżulii.
Zszedłem z drogi Dżulii i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
DżulięLubię Dżulię.
Spojrzałam na Dżulię jak dopisuje kolejne literki.
Odprowadziłam Dżulię do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Dżulię.
Patrzył na Dżulię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DżuliąIdę na spacer z Dżulią.
Siedzieliśmy z Dżulią przy basenie.
Jadę z Dżulią na dyskotekę.
Śpiewam z Dżulią.
Oboje z Dżulią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DżuliiW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Dżulii.
Pamiętajmy o Dżulii i jej rodzinie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Dżulii.
Marzę o Dżulii.
Kiedyś chciałam napisać o Dżulii.

Wołacz:
(hej!)
DżulioDzień dobry Dżulio!
Dżulio! Gdzie jesteś?
Witaj Dżulio!
Dobry wieczór Dżulio!
Cześć Dżulio!