Jak odmienić imię Wincentunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wincentunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wincentunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wincentunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wincentuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wincentuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wincentunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wincentunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wincentuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Wincentuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wincentunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wincentunia przez przypadki.