Odmiana imienia Wera przez przypadki

Wera imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wera

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wery

Celownik
(komu? czemu?):Werze

Biernik
(kogo? co?):Werę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werze

Wołacz
(hej!):Wero!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Wery

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wer

Celownik
(komu? czemu?):Werom

Biernik
(kogo? co?):Wery

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werach

Wołacz
(hej!):Wery!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WeraCo robi Wera?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wera.
Gdzie jest Wera?
Jutro Wera wyjdzie ze szpitala.
Wera odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WeryJestem mamą Wery i jeszcze trojga innych dzieci.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wery słychać.
Póki co dodaję zdjęcia Wery z wakacji.
Rodzina Wery zginęła w wypadku samochodowym.
Muszę pochwalić pomysł Wery.

Celownik:
(komu? czemu?)
WerzeMam nadzieję, że Werze również się podoba.
Ten nie pozostał dłużny Werze.
Tego Werze było już za wiele.
Korzysta z okazji, by wyznać Werze miłość.
Napisałem wiersz dzięki Werze.

Biernik:
(kogo? co?)
WeręWerę zaczęło to nieco irytować.
Przyniesiona przez Werę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Werę w wymownym geście.
Spojrzałam na Werę jak dopisuje kolejne literki.
Popatrzyłam na Werę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WerąZginął w pojedynku z Werą.
Razem z Werą zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój razem z Werą.
Siedzieliśmy z Werą przy basenie.
Powinnam jednak pojechać z Werą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WerzeWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Werze.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Werze.
Artykuł o Werze wywołał burzę w mediach.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Werze.
Piszę o Werze.

Wołacz:
(hej!)
WeroDobranoc Wero!
Gdzie jesteś Wero!?
Hej Wero!
Witaj Wero!
Wero! Gdzie jesteś?