Odmiana imienia Sharon przez przypadki

Sharon imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sharon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sharon

Celownik
(komu? czemu?):Sharon

Biernik
(kogo? co?):Sharon

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sharon

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sharon

Wołacz
(hej!):Sharon!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SharonMoje drugie imię to właśnie Sharon.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sharon.
Co robi Sharon?
Dopiero do mnie dotarło, że Sharon już tu jest.
Sharon chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SharonTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sharon.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Sharon.
Zostało sto dni do narodzin Sharon.
Pożyczę od Sharon samochód i możemy jechać.
Od razu zobaczyła ich mama Sharon.

Celownik:
(komu? czemu?)
SharonOpowiedziałam Sharon o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Sharon święta nabrały nowego wymiaru.
Sharon udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Sharon.
Coś muszę Sharon powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
SharonCzekałam na Sharon w kawiarni.
Spojrzałam na Sharon jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sharon.
Spojrzał na Sharon z zaciekawieniem.
Sharon zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SharonByliśmy wczoraj pierwszy raz z Sharon na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Sharon przy basenie.
Przez chwilę oboje z Sharon patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Sharon na kanapie.
Zginął w pojedynku z Sharon.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SharonTen wiersz jest o Sharon.
Piszę o Sharon.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Sharon.
Dyskutuję o Sharon.
To jest pieśń o Sharon.

Wołacz:
(hej!)
SharonDzień dobry Sharon!
Witaj Sharon!
Sharon! Uważaj!
Gdzie jesteś Sharon!?
Sharon! Wróć do mnie!