Odmiana imienia Marulek przez przypadki

Marulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marulka

Celownik
(komu? czemu?):Marulkowi

Biernik
(kogo? co?):Marulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marulku

Wołacz
(hej!):Marulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarulekJa i Marulek nie wiedziałyśmy, co robić.
Marulek tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Marulek umiera.
Ma na imię Marulek.
Za chwilę wróci Marulek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarulkaByłam pełna uznania dla rozwoju Marulka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Marulka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Marulka.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Marulka.
Tata Marulka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarulkowiTego Marulkowi było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Marulkowi, że nic mi nie jest.
Opowiadam Marulkowi o swoich zainteresowaniach.
Co tej Marulkowi po głowie chodzi?
Coś muszę Marulkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
MarulkaPatrzył na Marulka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Oszołomienie spadło teraz na Marulka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Marulka jak dopisuje kolejne literki.
Spoglądam na Marulka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Marulka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarulkiemObie z Marulkiem postawiłyśmy na zmiany.
Karolina miała się spotkać z Marulkiem przed szkołą.
Siedzieliśmy z Marulkiem przy basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Marulkiem.
A sytuacja z Marulkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarulkuW powrotnej drodze myślał o Marulku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Marulku.
No a teraz trochę więcej o Marulku.
Od ostatniego wpisu o Marulku wydarzyło się sporo.
To jest pieśń o Marulku.

Wołacz:
(hej!)
MarulkuDziękuję Marulku za rozmowę!
Cześć Marulku!
Witaj Marulku!
Dzień dobry Marulku!
Dobranoc Marulku!